La bonne chanson

La lune blanche
Luit dans les bois ;
De chaque branche
Part une voix
Sous la ramée…

Ô bien-aimée.

L’étang reflète,
Profond miroir,
La silhouette
Du saule noir
Où le vent pleure…

Rêvons, c’est l’heure.

Un vaste et tendre
Apaisement
Semble descendre
Du firmament
Que l’astre irise…

C’est l’heure exquise.

Here is Roupen Sevag’s translation into Armenian…

Վեռլենի «Բարի Երգը»

Լուսինն պուրակի
Վրայ կը հատի.
Ամէն մէկ ճիւղէն
Ձայներ կ՚ողողին
Անտառ ոստալի…

Ով իմ սիրելի։

Մեքող դառնահեղ
Սեւ անագին մեծ
Ստուերը հստակ
Ջրակայքին տակ
Երեր կը սուզի…

Ժամն է երազի։

Անպարփակ, անտես,
Անուրջ մը կարծես
Ա՚անձրեւէ վերէն
Հուր ճաճանչներէն
Աստղ մը կը փայլի…

Ժամ փայփայելի։